Πρέπει να κάνει γυμναστική μια γυναίκα που είναι έγκυος; Αυτή είναι και η συνήθης ερώτηση σχεδόν όλων των γυναικών οι οποίες θέλουν έστω και λίγο να ασκηθούν κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Μετά από σειρά μελετών έχει παρατηρηθεί ότι οι γυναίκες που ασκούνται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν την τάση να παραμένουν πιο υγιείς σωματικά αλλά και ψυχολογικά μετά την περίοδο της γέννας.
Ποίες θα πρέπει να είναι οι ασκήσεις;
Η χαμηλή και μέτριας έντασης άσκηση, που προσαρμόζεται εξατομικευμένα, είναι πιθανά ασφαλής με την προϋπόθεση ότι η γυναίκα γυμναζόταν και πριν μείνει έγκυος και με τον απαράβατο όρο ότι οι γυμναστικές δραστηριότητες κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να είναι "συνηθισμένες" για το συγκεκριμένο άτομο, ίδιες με αυτές που έκανε πριν μείνει έγκυος, κι όχι "νέες" ή διαφορετικές.
Προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα
Μόλις πραγματοποιηθεί η σύλληψη, το γυναικείο σώμα υφίσταται σταδιακά ορισμένες αλλαγές και προσαρμόζεται στα νέα πλέον δεδομένα, που το προετοιμάζουν να ανταποκριθεί σωστά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία μιας καινούργιας ζωής. Σε όλη αυτήν την περίοδο, το γυναικείο σώμα προσαρμόζεται σταδιακά στις νέες απαιτήσεις. Ο κύριος λόγος που επιβάλλει τη σταδιακή προσαρμογή της άσκησης, ανάλογα με τις εβδομάδες κύησης καθ' όλη τη διάρκεια των 40 εβδομάδων, είναι για να μην παρουσιαστούν αρνητικές επιπτώσεις στην εγκυμονούσα ή στο έμβρυο.
"Είμαι έγκυος... όχι άρρωστη"
Οι εποχές που η εγκυμοσύνη θεωρείτο "αρρώστια" και η σωματική άσκηση κάτι ανεπίτρεπτο, έχουν πλέον περάσει. Η έγκυος γυναίκα όχι μόνο επιτρέπεται αλλά, όπως δείχνουν όλες οι επιστημονικές έρευνες, «πρέπει να γυμνάζεται, κάτω από την παρακολούθηση του ιατρού της και εξειδικευμένου γυμναστή». Καμιά έγκυος δεν επιτρέπεται να συμμετάσχει σε πρόγραμμα άσκησης εάν δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη του ιατρού της κι αν ο ιατρός δεν ενημερωθεί αναλυτικά για το πρόγραμμα που θα ακολουθηθεί.
Η γυμναστική βοηθάει...
Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι οι έγκυες που γυμνάζονταν συστηματικά, από 3 έως 5 φορές την εβδομάδα, είχαν μικρότερη αύξηση του σωματικού τους βάρους, μικρότερη χρονική διάρκεια τοκετού, λιγότερες καισαρικές τομές λόγω αδυναμίας εξέλιξης τοκετού και σαφώς μικρότερη διάρκεια παραμονής στο μαιευτήριο μετά τον τοκετό.
πηγή: www.familylife.gr